Mülkün gerçek sahibi yaratıcısıdır. Yaratıcı, mülkün yönetimini geçici sürelerle insanlara bırakmıştır. İnsanların kendilerine tahsis edilen mülkü kişisel mülk olmaktan çıkararak, yararını mahlükata bağışlamalarına vakıf denir. Vakfın mülkiyeti Cenab-ı Allah’a, yararı mahlûkata aittir. Vakıf diğergamlıktır. Vakıf merhamettir. Vakıf şefkattir. Vakıf paylaşmadır. Vakıf hizmettir. Şu bir gerçektir ki; merhamet edene merhamet edilir, derde merhem olanın derdine merhem olunur, şefkat edene şefkat edilir, hizmet edene hizmet edilir.
İslam medeniyetinin temel renkleri tevhid, yani tek Allah’a iman, Hz. Muhammed (A.S) in örnek hayatı ve mahlûkata yardım, mahlûkata hizmettir. Vakıf yardım ve hizmetlerin kurumsallaşmış şeklidir. Vakıf kuranların piri Hz İbrahim’dir. İslam medeniyetinin önderi Efendimiz (S.A.V) de malının tümünü vakfetmiştir. Bu sebeple vakıf kurma geleneği zamanımıza kadar coşkuyla devam etmiştir. Çare olmak, yaralara merhem, açlara aş, evsizlere mesken olmak, yürüyen, sürünen hayvanlara, uçan kuşlara merhamet elini uzatmak… Gönlü açmak, kapıyı aralamak, sofrayı paylaşmak…
Çocuklarımız gözlerimizin aydınlığı reyhane çiçeklerimiz, genç evlatlarımız, istikbalimizin temel direkleri, ailelerimizin toplumun temel taşları. Çocuklarımızın, delikanlılarımızın, ailelerimizin, düşkünlerimizin, gariplerimizin, yoksullarımızın, çevremizin, hizmetinde olmak… Bu işler ne yüce ne şerefli işlerdir.
Bugün vakıf sektörü dünyada devlet ve özel sektörün yanında üçüncü büyük sektördür. Özellikle eğitim ve sağlıkta birinci sektördür. Fakat ne hikmettir ki, geçmişte her alana sirayet etmiş, okullarıyla, hastaneleriyle, çeşme, köprü, kervansaraylarıyla, cami, çarşı, arazileriyle hayatımızın her alanına nüfuz etmiş vakıflar bugün bazılarınca sakıncalı kabul ediliyor. Merhametin, şevkatin, paylaşmanın sakıncası bulunabilir mi acaba?
1987 yılında, hizmet yolunda bir grup yardımsever arkadaş toplandık. Karanlıktan şikâyet edeceğimize karanlığı aydınlatan bir mum yakalım dedik. O günden bu güne zahmetli günlerimiz oldu. Ama çoğu zaman mutluluklar yaşadık. Üretmenin zevkini tattık. Damlaya damlaya göl olamadık ama damlaya damlaya su dolu bir sürahi olduk. On binlere ulaşamadık ama binleri aştık. Kıyamete kadar yaşamasını temenni ettiğimiz vakfımıza genç neslin sahip çıktığını görmek ise bizleri bahtiyar ediyor, heyecanlandırıyor, umutlandırıyor…
Medeniyetimizin kutup yıldızları vardır. Edebiyatta, sanatta, ilimde, tefekkürde, hukukta, siyasette kutup yıldızlarımız… Vakıf eserlerimizin inşasında kutup yıldızımız ise Mimar Sinan’ dır. Bundan dolayı vakfımızın adını Mimar Sinan koyduk. Mimar Sinan Edirne’ dedir. Mimar Sinan İstanbul’dadır. Mimar Sinan Anadolu’dadır. Mimar Sinan Afrika’dadır, Balkanlar’dadır. Mimar Sinan bizim coğrafyamızın her yerindedir.
Vakfımızın kuruluşunda, bugünlere gelmesinde emeği geçenlere şükranlarımızı arz ediyoruz. Sağ olanlara hayırlı uzun ömürler, vefat edenlere özellikle vakfımızın kurucularından merhum İsmail BALIKÇI ve merhum Mustafa EKER ‘e Cenab-ı Allah’ tan rahmet diliyoruz. Mekanları cennet-i firdevs-i aşiyan olsun.
Mimar Sinan Vakfı
Kurucuları Adına
Hasan GÜMÜŞ