Bahar ayları yaklaştığında memleketimin çekiciliği içimi kıpırdatmaya başlar. Her bölgenin kendine has manzarasını görme isteği ve insanımızın candan sıcaklığına karşı bir özlem içimi yakar. Seyahat etme arzusuyla yanar tutuşurum. Bu mevsimde bir imkan, bir fırsat bulabilirsem, fırsatları ganimet bilip yollara koyulurum.
Ne zaman evimin ihtiyaçlarını karşılamak için bir markette alacaklarımı tercih etmeye çalışsam, gözlerimin önünde hep İsrail askerlerinin bir duvarın kenarına saklanmaya çalışan baba-oğlu katledişi canlanır.
Yıllardan beri hep aynı görüntüleri ekranlarda nefretle izliyoruz. Silahların dipçikleriyle ve postallarla Filistinli kardeşlerimizin kafalarına vurulması, taşlarla ellerinin kırılması her zaman kalplerimizde acı olarak duruyor. İnternet sitelerinde dolaşan Filistin halkına uygulanan iğrenç zulüm görüntülerine bakmak ise yürek istiyor.
Bütün bir hafta sonunu gözümü kırpmadan Tarihi Kırkpınar Yağlı Güreşlerini seyretmekle geçirdim. Bu sene 649.su yapıldı. Dile kolay. Savaş gibi nedenlerden dolayı zaman zaman yapılamamışsa da asırlardır devam eden bir gelenek.
ALİMİN ÖLÜMÜ
Bir 13 Kasım günü öğrenci evi olarak kiraladığımız evimden çıkıp, okuluma doğru giderken gazete bayiinde unutamadığım başlık gözüme çarptı. Dikildim ve Tercüman Gazetesindeki o punto manşeti okudum.
‘’Alimin ölümü alemin ölümü gibidir.’’
Ayvacık İmam Hatip Lisesi lise birinci sınıf öğrencisiydim. 12 Eylül ihtilali yeni olmuş, sokakları tutan askerlerin imam hatipli olduğumuzdan dolayı önlerinden geçerken sataşmalarına uğradığımız, tedirgin ama gururla okulumuza gidip geldiğimiz günlerin gölgesi henüz üzerimizde.
Merhum Prof. Dr. Mahmud Es’ad Coşan Hocaefendi’nin, Vakfımızın Edirne Kaleiçi semtindeki hizmet binasının açılışı için 26-27 Kasım 1996 tarihlerinde Edirne’ye yaptığı ziyarette, Vakfımızda yaptığı konuşmayı, vefatlarının 8. yılı münasebetiyle istifadenize sunuyoruz.
Son Yorumlar